Duinquiz

In China is de welriekende salomonszegel een delicatesse. Welke onderdelen van de plant zijn eetbaar?

Fotograaf: Theo Baas - Welriekende salomonszegel
Fotograaf: Theo Baas – Welriekende salomonszegel

Antwoord

Tot enkele decennia terug werden salomonszegels ingedeeld bij de lelieachtigen maar nieuw op DNA gericht onderzoek heeft uitgewezen dat ze meer verwant zijn aan de aspergefamilie. Dat wisten ze in China al langer. Daar is de plant een delicatesse. De wortel worden o.a. geroosterd en als snack gegeten, en de jonge scheuten bereid als asperge. De vruchten zijn blauwzwarte, berijpte bessen die voor de mens giftig zijn.

Wil je meer weten over de welriekende salomonszegel? Zoals waar de plant in de duinen te vinden is? Dat lees je hier!

Duinkennis

Wil je je duinkennis verbeteren en meer te weten komen over de Nederlandse kust en welke bijzondere dieren en planten er leven? Word donateur en ontvang het blad Duin voortaan elk kwartaal. Of vraag een gratis proefexemplaar aan.

Gerelateerde berichten

De zebrarups is een gemakkelijk herkenbaar duindier. Hij is opvallend oranje-zwart gestreept en laat zich volop zien, een signaal aan insecteneters: eet mij niet, want ik ben giftig! Voor ons is hij daardoor niet moeilijk te vinden. Het is de rups van de sint- jacobsvlinder: twee namen, één soort.
Duinconsulent Cindy Kleyn en boswachter Paul van der Linden van PWN verwelkomden zo’n 25 deelnemers. Twee van hen kwamen helemaal uit Eindhoven, speciaal voor deze excursie. ‘We zijn al 25 jaar lid van Duinbehoud en zagen de aankondiging. We hebben een zwak voor deze streek, waar we ook vandaan komen’. De excursie op landgoed Marquette sloot goed aan bij de lezingen in Naturalis de dag ervoor: cultuurhistorie, biodiversiteit en collectieve kracht.
We spreken elkaar bij  kwelder De Putten, een ‘wegrestaurant voor vogels’ achter de Hondsbossche Duinen. Foppe komt aanlopen en vertelt dat hij op zijn wandeling tussen dijk en duin vergezeld werd door twee roodborsttapuiten: ‘weet je waarom die hier zitten?’ Foppe houdt van het gidsen en deelt zijn kennis graag: ‘kijk maar eens naar al dat duinzand en die duindoorns, daar schuilen ze in, broeden vlak bij de grond en eten ervan! Eigenlijk net als de kneu die hier ook broedt’.