Vandaag in het duin: Op zoek naar zeehonden

gewone zeehond_Sytske Dijksen
Gewone zeehond Sytske Dijksen – Foto Fitis

Zeehonden zijn leuk om te zien. Vooral de gewone zeehond – op de foto – is erg schattig, met zijn hondensnuit en grote ogen. De andere soort zeehond langs de Nederlandse kust is de grijze zeehond.

Let op de snuit

De meeste mensen weten wel hoe een zeehond er uit ziet. Maar wat is het verschil tussen de gewone en de grijze zeehond? Om dat te zien, moet je goed naar de kop kijken. De gewone zeehond heeft een ronde kop, met een knik tussen snuit en voorhoofd. Hij lijkt echt een beetje op een hond. De grijze zeehond heeft een langwerpige kop; snuit en voorhoofd staan in een rechte lijn. 

Langs de hele kust

Beide soorten komen langs de hele kust voor. Als je goed oplet kun je er soms één vanaf het strand in zee zien zwemmen. Een enkele keer ligt er één op het strand te rusten. Het meest algemeen zijn ze in de Waddenzee. Soms zijn vanaf een veerboot flinke groepen op wadplaten te zien. Langs de Zeeuwse en de Hollandse kust kun je ze treffen bij zeegaten en havens, zoals bij IJmuiden en Scheveningen, de Katwijkse Uitwatering, op zandplaten bij Voorne en Goeree en rond Neeltje Jans. Een goede plek om grijze zeehonden te zien is de spuisluis in het zuidelijk deel van de Brouwersdam.

Het hele jaar

Zeehonden zijn het hele jaar door te zien. Ze houden niet van drukte, dus de kans om er één te zien is ’s ochtends vroeg het grootst.

Als je op het strand een zeehond tegenkomt, kun je hem het best met rust te laten en je hond aanlijnen. Ook een pup moet je met rust laten, vaak is de moeder in de buurt. Alleen als het dier duidelijk ziek of gewond is kun je 144 bellen, de meldlijn voor dieren in nood.

Auteur: Kees Vertegaal

Gerelateerde berichten

De zebrarups is een gemakkelijk herkenbaar duindier. Hij is opvallend oranje-zwart gestreept en laat zich volop zien, een signaal aan insecteneters: eet mij niet, want ik ben giftig! Voor ons is hij daardoor niet moeilijk te vinden. Het is de rups van de sint- jacobsvlinder: twee namen, één soort.
Duinconsulent Cindy Kleyn en boswachter Paul van der Linden van PWN verwelkomden zo’n 25 deelnemers. Twee van hen kwamen helemaal uit Eindhoven, speciaal voor deze excursie. ‘We zijn al 25 jaar lid van Duinbehoud en zagen de aankondiging. We hebben een zwak voor deze streek, waar we ook vandaan komen’. De excursie op landgoed Marquette sloot goed aan bij de lezingen in Naturalis de dag ervoor: cultuurhistorie, biodiversiteit en collectieve kracht.
We spreken elkaar bij  kwelder De Putten, een ‘wegrestaurant voor vogels’ achter de Hondsbossche Duinen. Foppe komt aanlopen en vertelt dat hij op zijn wandeling tussen dijk en duin vergezeld werd door twee roodborsttapuiten: ‘weet je waarom die hier zitten?’ Foppe houdt van het gidsen en deelt zijn kennis graag: ‘kijk maar eens naar al dat duinzand en die duindoorns, daar schuilen ze in, broeden vlak bij de grond en eten ervan! Eigenlijk net als de kneu die hier ook broedt’.