Reductie populatie damherten in Kennemerland-Zuid noodzakelijk

Damhert in de Amsterdamse Waterleidingduinen door Ronald van Wijk
Damhert in de Amsterdamse Waterleidingduinen door Ronald van Wijk

De biodiversiteit in Natura 2000 Park Kennemerland-Zuid – tussen Noordwijk en IJmuiden -­ lijdt  onder een overpopulatie van damherten. Om de biodiversiteit en de kwaliteit van de natuur op peil te houden, willen de beheerders het aantal terugbrengen tot ongeveer duizend dieren in 2022.

Het damhert heeft in het duingebied geen natuurlijke vijanden. Het zijn nuttige grazers en ze dragen bij aan het tegengaan van het dichtgroeien van de duinen. In het deels omheinde gebied vermenigvuldigen ze zich snel, wat leidde tot een explosieve groei van ongeveer 4.000 dieren in 2016. Een viervoud van wat de beheerders acceptabel vinden om de biodiversiteit in stand te houden.

In de jaren 2016/2017 werd steeds duidelijker dat de negatieve effecten van begrazing door damherten op de biodiversiteit veel groter waren dan de positieve effecten. Voor de Stichting Duinbehoud is het afschieten van damherten een duivels dilemma geweest. Het gaat tenslotte om levende dieren die bestaansrecht hebben en hun nut bewijzen voor de natuur. Wel ziet Duinbehoud meer ruimte voor het damhert in de duinen met een (streef) populatie van circa 1.500 dieren.

Damherten in Kennemer-Zuid door Olivier Visser
Damherten in Kennemer-Zuid door Olivier Visser

Gevolgen overbegrazing
In de Amsterdamse Waterleiding- en Noordwijkse Duinen − tussen Noordwijk en Zandvoort – is goed te zien dat een ongereguleerde toename van het aantal damherten negatieve gevolgen heeft voor het duingebied. Vooral hoge kruiden lijden ernstig onder de overbegrazing. Planten als de melige toorts, voorjaarshelmkruid, slangenkruid en koninginnenkruid dreigen volledig te verdwijnen. Ook waardplanten voor vlinders en rupsen verdwijnen, waardoor het aantal vlinders zoals het oranjetipje, icarusblauwtje, de dagpauwoog en kleine vos wordt bedreigd. Zweefvliegen en bijen hebben in hun leefomgeving ook te lijden onder overbegrazing door damherten.
Damherten zijn bovendien voedselconcurrenten van reeën. Die eten vooral bladknoppen, blaadjes en kruiden. Damherten ook, maar doordat zij zich ook redden met gras hebben reeën het nakijken in de concurrentiestrijd om voedsel.

Hoopvol
Om de biodiversiteit te beschermen tegen vraat door damherten heeft beheerder Waternet in de Amsterdamse Waterleidingduinen stukken duingebied beschermd met afrastering. Onderzoek in deze gebieden moet uitwijzen hoe de natuur zich ontwikkelt als ze niet langer is blootgesteld aan vraat. De eerste resultaten zijn hoopgevende. Veel plantensoorten die verdwenen waren, komen vanzelf weer terug. Het duinriet komt ook weer terug. Een zekere vorm van begrazing blijft in het duingebied noodzakelijk om overwoekering door duinriet te voorkomen en de biodiversiteit op peil te houden.

Gerelateerde berichten

De zebrarups is een gemakkelijk herkenbaar duindier. Hij is opvallend oranje-zwart gestreept en laat zich volop zien, een signaal aan insecteneters: eet mij niet, want ik ben giftig! Voor ons is hij daardoor niet moeilijk te vinden. Het is de rups van de sint- jacobsvlinder: twee namen, één soort.
Duinconsulent Cindy Kleyn en boswachter Paul van der Linden van PWN verwelkomden zo’n 25 deelnemers. Twee van hen kwamen helemaal uit Eindhoven, speciaal voor deze excursie. ‘We zijn al 25 jaar lid van Duinbehoud en zagen de aankondiging. We hebben een zwak voor deze streek, waar we ook vandaan komen’. De excursie op landgoed Marquette sloot goed aan bij de lezingen in Naturalis de dag ervoor: cultuurhistorie, biodiversiteit en collectieve kracht.
We spreken elkaar bij  kwelder De Putten, een ‘wegrestaurant voor vogels’ achter de Hondsbossche Duinen. Foppe komt aanlopen en vertelt dat hij op zijn wandeling tussen dijk en duin vergezeld werd door twee roodborsttapuiten: ‘weet je waarom die hier zitten?’ Foppe houdt van het gidsen en deelt zijn kennis graag: ‘kijk maar eens naar al dat duinzand en die duindoorns, daar schuilen ze in, broeden vlak bij de grond en eten ervan! Eigenlijk net als de kneu die hier ook broedt’.