Natura 2000-gebied in Zeeland bedreigd door nieuwbouw

Artist impressions vernieuwd Hotel Noordzee
Artist impressions vernieuwd hotel Noordzee

Cadzand-Bad onherkenbaar veranderd

In ruim 10 jaar tijd is Cadzand-Bad in Zeeuws Vlaanderen onherkenbaar veranderd. Voorheen trok de meest zuidwestelijk gelegen badplaats aan de Nederlandse kust voornamelijk Duitse gasten. Inmiddels is de badplaats gemoderniseerd en aantrekkelijk voor een veel breder publiek. “Op vakantie verlangt men immers minstens dezelfde luxe als thuis” aldus de wethouder. De vernieuwing geeft aan de badplaats een belangrijke economische impuls in een vergrijzende regio als West-Zeeuws Vlaanderen. Waren de bewoners eerst nog blij met de plannen nu zijn ze bang voor het Benidorm-syndroom.

Natuurwaarden in gedrang

De ontwikkelingen zijn volledig doorgeslagen volgens veel mensen. Het afschrikwekkend voorbeeld langs de Belgische kustlijn lijkt zich nu in noordelijke richting voort te zetten. Het eindpunt van de verstedelijking van Cadzand-Bad is nog niet in zicht. Er liggen nu plannen voor de uitbreiding van hotel Noordzee en een volledig nieuw appartementencomplex – De Nieuwe Wielingen – direct grenzend aan Natura 2000-gebied Zwin en Kievittepolder. De natuurwaarden van het West-Zeeuws-Vlaamse kustgebied komen zo in het gedrang, terwijl die juist vragen om extra bescherming. En wat de landschappelijke kwaliteiten betreft: met een grotere toegestane bouwhoogte (tot 39 m) kan volgens de initiatiefnemers winst worden behaald: het vormt immers een goede afgrenzing tussen de stedelijke bebouwing en de natuur. Het is maar hoe je het bekijkt.

Ontwikkelingen in strijd met de Zeeuwse Kustvisie

Duinbehoud heeft bij de gemeente een zienswijze ingediend die ingaat op bovengenoemde punten. Ook geeft Duinbehoud hierin aan dat de voorgenomen ontwikkelingen in strijd zijn met de Zeeuwse Kustvisie (2017). Op dit punt is er steun van de lokale Natuurbeschermingsvereniging ’t Duumpje en de Zeeuwse Milieufederatie ZMf.

Gerelateerde berichten

De zebrarups is een gemakkelijk herkenbaar duindier. Hij is opvallend oranje-zwart gestreept en laat zich volop zien, een signaal aan insecteneters: eet mij niet, want ik ben giftig! Voor ons is hij daardoor niet moeilijk te vinden. Het is de rups van de sint- jacobsvlinder: twee namen, één soort.
Duinconsulent Cindy Kleyn en boswachter Paul van der Linden van PWN verwelkomden zo’n 25 deelnemers. Twee van hen kwamen helemaal uit Eindhoven, speciaal voor deze excursie. ‘We zijn al 25 jaar lid van Duinbehoud en zagen de aankondiging. We hebben een zwak voor deze streek, waar we ook vandaan komen’. De excursie op landgoed Marquette sloot goed aan bij de lezingen in Naturalis de dag ervoor: cultuurhistorie, biodiversiteit en collectieve kracht.
We spreken elkaar bij  kwelder De Putten, een ‘wegrestaurant voor vogels’ achter de Hondsbossche Duinen. Foppe komt aanlopen en vertelt dat hij op zijn wandeling tussen dijk en duin vergezeld werd door twee roodborsttapuiten: ‘weet je waarom die hier zitten?’ Foppe houdt van het gidsen en deelt zijn kennis graag: ‘kijk maar eens naar al dat duinzand en die duindoorns, daar schuilen ze in, broeden vlak bij de grond en eten ervan! Eigenlijk net als de kneu die hier ook broedt’.