Duinbehoud interviewt Dorien Rebergen die met haar auto langs de kust van Europa is gereden.
Welke route heb je gereden?
Ik ben begonnen in Tarifa, de zuidelijkste punt van Spanje, waar je bij mooi weer Marokko ziet liggen. Hier begon ik mijn reis langs de Europese westkust van: Spanje, Portugal, Spanje, Frankrijk, België, Nederland, Duitsland, Denemarken, Noorwegen tot de Noordkaap. En vandaar reed ik in twee weken 3.300 kilometer terug via Noorwegen, Zweden, Denemarken, Duitsland en Nederland.
Wat is de reden dat je deze reis wilde maken?
Twee redenen. Een: ik groeide op tussen de Utrechtse Heuvelrug, de Grebbelinie bij de Rijn en de Gelderse Vallei. En in de zomer gingen we naar de Nederlandse Kust, naar Walcheren in Zeeland. Zo ontstond mijn liefde voor de zee, het strand en natuurlijk de duinen. Later ging ik ook vaak naar Wijk aan Zee. Dagenlang fietsten we door de duingebieden zoals de nog steeds prachtige Kennemerduinen. Tip: fiets de LF-1 route, van Den-Helder tot Sluis, 330 kilometer aan fietspaden soms dwars door de duinen. Ik ben het gelukkigst aan zee, op het strand in de Hollandse Duinen!
En de tweede reden: ooit zag ik op MTV een duo dat van Gibraltar naar de Noordkaap liftte. Ik dacht ”… dat wil ik ook … maar dan langs de kust”. Pas toen later iemand mij vroeg wat mijn droom was, heb ik dit idee omgezet in een actie. Het leek mij fantastisch elke dag de zon in de zee zien zakken.
Hoelang en met wie ben je gaan rijden?
Ik reed alleen en af en toe reden vrienden een stuk mee. Ik had twaalf jaar geen auto gereden. Dus ik moest wel weer even wennen aan de weg en mijn huurauto. Maar dat ging allemaal goed. Ik reed de route in dertien weken: 14.211 kilometer, inclusief heen- en terugreis. Op 29 april vertrok ik uit Utrecht en ik was drie maanden later op 29 juli weer thuis.
Wat is het mooiste wat je hebt gezien?
Die vraag krijg ik vaak. In de eerste plaats is de totale reis erg bijzonder geweest. Weken langs de kust rijden, met aan de linkerhand alleen maar water, nieuwe gebieden ontdekken, mensen ontmoeten en de zee en de duinen zien. Elke dag!
Als ik een paar prachtige gebieden mag noemen, van zuid naar noord:
- Het mooiste strand en duingebied in het zuiden van Spanje: Playa de Bolonia, waar de koeien op het strand nog net niet de kleine schildpadden vertrappen en het hostel óp het strand staat. Maar vergeet dat ik dit heb gezegd, want het moet eigenlijk een geheim blijven, deze mooie rustige plek.
- De Alentejo, het stuk tussen Sagres en Lissabon aan de Portugese kust. Vanwege de prachtige natuur. En de leuke dorpjes en lieve relaxte mensen. Dit is trouwens een geliefd gebied bij wandelaars.
- Galicië in Noordwest-Spanje. Met de smalle kustwegen, de waanzinnige natuur en natuurlijk de overheerlijke tapas.
- Voor mij was het een grote wens om ooit eens naar het eiland Il de Ré in Frankrijk te gaan. Daar heb ik een fiets gehuurd en me enorm verkeken op de afstanden en vooral de wind, maar wat een mooie plek!
- En ja, Noorwegen, de Lofoten en de Noordkaap: dit is echt spectaculair! Het laatste stuk, van Bergen naar de Noordkaap, ging ik met de Hurtigruten: een postschip dat ook passagiers meeneemt. Zes dagen lang op de boot met af en toe een uitstapje tijdens het laden en lossen van het schip. En dan … boven de poolcirkel waar het in de nacht licht blijft, omdat de zon niet ondergaat.
Maar toch … is de mooiste kust – de plek waar ik het aller-gelukkigst ben – de Zeeuwse kust. De droom waar ik nu aan werk, is een huis met een veranda bij de duinen in Zeeland. Ik heb alle kusten van West-Europa gezien, maar wij hier in Nederland hebben echt de mooiste kust! Ik zag laatst een post op Instagram van een Amerikaan bij een foto van het Terschellingse strand en duinen met de opmerking dat “The Dutch sandy beaches are the best kept secret in de world”.
In welke landen lijkt de kust qua duinen op de Nederlandse kust?
Dat zijn delen van de Franse, Belgische en de Deense kusten. Hier heb je hetzelfde zicht en gevoel als in onze Nederlandse duinen. Zoals het glooiende duinlandschap met vooral lage begroeiing. De meeuwen. De fietspaden. De wind. De zandstranden. En ook, de bunkers uit WO II. Aangelegd door de Duitsers destijds: de bekende Atlantikwall. De historie en de Noordzee is toch wat deze kust bindt. Gek genoeg heb je ook in Zuid-Noorwegen een gebied – ‘Jaeren’- licht glooiend met brede zandstranden.
Heb je plannen om weer op pad te gaan?
Ik heb nog geen concrete plannen. Maar ik ga sowieso elk jaar een paar keer naar onze kust. Zeeland moet ik bijvoorbeeld minimaal eenmaal per jaar zien. Misschien dat ik nog een keer de LF1 fietsroute van Den Haag naar het noorden van Frankrijk fiets. En dan logeren via VriendenopdeFiets.nl.
Ken je de Stichting Duinbehoud?
Ik ken Duinbehoud (nog) niet heel goed, maar waar jullie voor staan, spreekt mij heel erg aan. Het behoud van de duinen is super belangrijk. Om zoveel redenen. Bescherming. Watervoorziening. En vooral vanwege de schoonheid. Wandelen, fietsen of gewoon zitten en over de zee turen. Zelfs na mijn fantastische reis langs de Europese westkust, staan onze duingebieden bij mij op 1! Ik hoop dan ook van harte dat we deze schoonheid behouden. Dat onze duinen en kustgebieden niet helemaal worden volgebouwd. Iedereen die zich daar voor inzet, draag ik een warm hart toe!
